شیرینی عیبادەتم نەدۆزییەوە هەتا وازم لە سێ شت هێنا

 ئەحمەدی كوڕی حەرب فەرمویەتی: (عَبَدْتُ اللهَ خَمْسِيْنَ سَنَةً، فَمَا وَجَدْتُ حَلاَوَةَ العِبَادَةِ حَتَّى تَرَكْتُ ثَلاَثَةَ أَشيَاءٍ: تَرَكْتُ رِضَى النَّاسِ حَتَّى قَدِرْتُ أَنْ أَتَكَلَّمَ بِالحَقِّ، وَتَرَكْتُ صُحْبَةَ الفَاسِقِيْنَ حَتَّى وَجَدْتُ صُحْبَةَ الصَّالِحِيْنَ، وَتَرَكْتُ حَلاَوَةَ الدُّنْيَا حَتَّى وَجَدْتُ حَلاَوَةَ الآخِرَةِ). أنظر سير أعلام النبلاء (11/34)

واتە: پەنجا ساڵ خواپەرستیم كرد, شیرینی عیبادەتم نەدۆزییەوە هەتا وازم لە سێ شت هێنا:
وازم لە ڕازی كردنی خەڵك هێنا هەتا توانیم حەق بڵێم.
وازم لە هاوڕێیەتی فاسقەكان هێنا هەتا هاوڕێیەتی پیاوچاكانم دۆزییەوە.
وازم لە شیرینی دونیا هێنا هەتا شیرینی دواڕۆژم دۆزییەوە.



أحمد بن حرب بن محمد بن علی بن حیان بن مازن بن الغضوبة الطائی الموصلی ، ناسراو بە أبو علی, وە وتراوە أبو بكر، ساڵی 173 كۆچی لە دایك بووەو ساڵی 263 وەفاتی كردووە, لە كەسە بەتەمەنەكانە كە فەرمودەی لە تابعی تابعینەوە گێڕاوەتەوە, ئیمامی النسائی فەرمودەی لێوە ڕیوایەت كردووە, لای ابن حجرو الذهبی پلەی (صدوق)ی هەیە.