كەعبی ئەحبار(ئەبو اسحاق كعب بن ماتع الحمیری تابیعی ثیقەیەو پێشتر یەكێك بووە لە زاناكانی جولەكە) فەرمویەتی: ئەگەر چەند ووشەیەك نەبێت كە ئەیڵێم ئەوا جولەكە ئەیانكردم بە گوێ درێژ(واتە موسڵمان بوونی منیان پێ ناخۆشەو ئەگەر ئەمەم نەوتایە سیحریان لێ ئەكردم, بە جۆرێك گێژو بێ هۆشیان ئەكردم وەك گوێ درێژیان لێ ئەكردم),پێیان ووت: ئەو ووشانە كامەن؟ فەرموی:
(أَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ الْعَظِيمِ الَّذِي لَيْسَ شَيْءٌ أَعْظَمَ مِنْهُ, وَبِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِي لَا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلَا فَاجِرٌ, وَبِأَسْمَاءِ اللَّهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا مَا عَلِمْتُ مِنْهَا وَمَا لَمْ أَعْلَمْ, مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَبَرَأَ وَذَرَأَ). رواه مالك في الموطأ(3502) والبيهقي في الأسماء والصفات(676) اسناده صحيح عن كعب, وقد رواه عبدالرزاق و ابن أبي شيبة و غيرهم.
واتە: پەنا ئەگرم بە ڕوی خوای گەورە كە هیچ شتێك لەو گەورەتر نییە, وە پەنا ئەگرم بە هەموو ناوە جوان و تەواوەكانی, ئەوەی كە دەیزانم و ئەوانەشی كە نایزانم, لە خراپەی ئەوەی خوای گەورە دروستی كردووەو دێت و دەچێت.
